Oszukać przeznaczenie 4

Grupa młodych ludzi jest świadkiem gigantycznego i bardzo efektownego karambolu na torze wyścigowym, podczas którego zginęła zdecydowana większość widzów. Sami odeszliby do krainy wiecznych łowów, gdyby nie prorocza wizja Nicka, który tuż przed wypadkiem przeczuwał dalszy bieg wydarzeń i doprowadził do częściowej ewakuacji obiektu sportowego. Kilka dni po tragedii w dramatycznych okolicznościach ginie kilku cudem ocalonych amatorów wyścigów. Główni bohaterowie odkrywają, że kostucha zaplanowała dla nich śmierć podczas imprezy sportowej, a udaremnienie jej zamiarów było tylko półśrodkiem, przesuwającym ich zgon w czasie. Postanawiają przeciwstawić się nieubłaganemu przeznaczeniu, a ich jedynym orężem w walce na śmierć i życie są tajemnicze umiejętności ich przyjaciela, Nicka.

Oszukać przeznaczenie 4

Podczas analizowania głębi fabularnej doszedłem do wniosku, że scenarzystom udała się rzecz właściwie niemożliwa - stworzyli opowieść, która jest jeszcze bardziej irracjonalna, niedopracowana i idiotyczna niż te znane z części poprzednich. Pomijam oczywiście nadnaturalne zdolności głównej postaci, przewidującej przyszłe wydarzenia, bo taki jest właściwie punkt wyjścia każdej historii z cyklu Oszukać przeznaczenie. Ale mimo najszczerszych chęci nie potrafię zrozumieć, dlaczego zabrakło, bądź co bądź ważnego, związku przyczynowo-skutkowego między śmiercią jednej postaci a rozpaczą drugiej. W każdym horrorze, nawet należącym do dolnych stanów żenady, bohaterowie w jakiś sposób reagują na wydarzenia rozgrywające się wokół nich, ale tutaj twórcy skupili się najprawdopodobniej na szerzeniu coraz większej masakry.

Chyba najbardziej dyskusyjnym elementem najnowszego Oszukać przeznaczenie jest stopień brutalności, który w tej produkcji osiąga niebotyczne rozmiary i w efekcie niekiedy przekracza, wspomniane już przeze mnie, granice dobrego smaku. Nawet ludzie, rzec można, "wychowani" na filmach pokroju Piła, Hostel mogą czuć się zszokowani poziomem absolutnie bezsensownej przemocy, której nie da się z niczym porównać. Bardzo częstym widokiem są fruwające wokoło flaki, miażdżone czaszki i diabli wiedzą co jeszcze. Najwyraźniej "specjaliści od rzeźni" postanowili rzucić rękawicę Pile - jak dotąd bezapelacyjnej królowej okrucieństwa.