Jay-Z - Blueprint 3

Jay przyzwyczaił nas już do eksperymentów muzycznych oraz genialnego flow, z którym wyczynia rzeczy, o jakich innym mc's się nawet nie śniło. Podobnie jest na Blueprint 3. To wciąż ten sam Jay ze swoją genialną techniką, świeżym podejściem do muzyki oraz garściami ciekawych i - co ważniejsze - udanych pomysłów. Jednakże ci, którzy liczyli na jakieś drastyczne zmiany mogą poczuć się zawiedzeni; Blueprint 3 nie przeciera nowych szlaków muzycznych. Jest to raczej album wpasowujący się w trendy panujące ostatnio w szeroko rozumianym mainstreamie.

Jay-Z - Blueprint 3

To co po pierwszym przesłuchaniu najbardziej rzuca się w uszy to brzmienie albumu, któremu dużo bliżej do niemal popowego Kingdom Come niż American Gangster, czy też pierwszego Blueprinta. Death of Autotune jest najbardziej klasycznym kawałkiem na płycie, można wręcz odnieść wrażenie, ze to taki klasyczny rodzynek w syntetycznym cieście. Kanye West odpowiedzialny za stronę producencką pokazał, że nie pozwoli się zamknąć w jednym brzmieniu. Nie ma co nawet marzyć o bitach jak z płyt Commona, czy pierwszych solowych albumów Westa. Dominują syntetyczne, popularne ostatnio szczególnie w popie tony. Szkoda, bo dla większości fanów Jay brzmiał najlepiej na bardziej klasycznych produkcjach, a Kingdom Come, którego brzmieniu najbliżej do nowego albumu, jest uważany za jedną z gorszych płyt Shawna Cartera.

Co jednak nie znaczy, że Jay nie poradził sobie na takich bitach. Mamy przecież do czynienia z mistrzem flow i eksperymentowania. W zasadzie na każdym tracku raper czymś nas zaskakuje, a co ważniejsze - najczęściej są to niespodzianki przyjemne. Jedyną rzeczą, która w najmniejszym nawet stopniu nie zaskoczy osoby znającej twórczość rapera to teksty. Jay wciąż rapuje o tym, jak dobry jest Jay. Tylko że w jego przypadku to akurat zaleta. Zmiany sposobu akcentowania, tempa nawijania, że o flow nie wspomnę, nie pozwalają się nudzić.

Na płycie znajdują się zarówno stricte hiphopowe tracki takie jak Death of Autotune, What We Talkin' About, Thank You czy Already Home, jak i kawałki stanowiące mniej lub bardziej udany miks z popem vide Run This Town z Rihanną czy też A Star Is Born z J. Cole'em. Na płycie jest całkiem sporo gości, jednak poza nielicznymi wyjątkami (przede wszystkim genialną Alicią Keys w Empire State of Mind) nie dali rady tej płycie. Co gorsza niektórzy z nich sprawili, że piosenki z ich udziałem wręcz skipowałem przy kolejnych odsłuchach. Po prostu tak utalentowany raper jak Jay nie potrzebuje pomocy, a jeśli już ma go ktoś wesprzeć to niech to będzie osoba o talencie równym jego, jak wyżej wymieniona Alicia Keys, z którą to kawałek jest bezapelacyjnie jednym z najlepszych na płycie.