Naszą podróż rozpoczynamy od wyboru klasy postaci, która w większości zdecyduje o poziomie trudności oraz dalszej rozgrywce. Po raz kolejny mamy wojownika, maga lub paladyna. Pierwsza postać posiada umiejętność w walce oraz dowodzeniu, druga, jak nietrudno domyślić się, szeroką wiedzę na temat magii i skutecznego rzucania zaklęć, a ostatnia to nic innego jak skrzyżowanie pozostałych. Osobom dopiero zaczynającym swoją przygodę z tytułem proponowałbym wybranie paladyna, który nie tylko umiejętnie posługuje się magią, ale też w walkach potrafi nieźle dokopać nieprzyjaciołom.
King's Bounty Wojownicza Księżniczka
Jeżeli nie mieliście styczności z poprzednią odsłoną, nie musicie się martwić. Samouczek został bardzo dobrze dopracowany i nawet osoby, które nie grały w Legendę, szybko oswoją się z tytułem. Fabuła jest dość ciekawa, ale prosta - ot, wygnany nieprzyjaciel ponownie wraca do krainy zwanej Endorią, a my jako uwolniona od Sił Zła piękna kobieta o imieniu Amelia, mamy zadanie odnaleźć swego mentora i bohatera - Billa Gilberta. Jednak nie będzie to takie proste, ponieważ musimy teleportować się do świata zwanego Teaną. To w nim odnajdziemy naszego nauczyciela, który nie tylko pomoże w uratowaniu zniszczonego i zawładniętego przez hordę Baala królestwa, ale także przywróci harmonię, jaką od lat cieszyła się spokojna kraina.
King's Bounty Wojownicza Księżniczka
Przez całą rozgrywkę towarzyszyć nam będzie wybrany na początku gry milusiński smok, którego kolor będzie miał wpływ na dalszą fabułę. I chociaż nie znamy jego imienia ani nie wiemy, dlaczego chce nam pomóc, potrafi wyciągnąć nas z krytycznych sytuacji, kiedy nasze wojsko staje się coraz mniejsze, a wszelkie zaklęcia zostały wykorzystane. Jest on odzwierciedleniem Szkatułki Szału z pierwszej odsłony i podobnie jak naszą bohaterkę, możemy go rozwijać. Im większy poziom doświadczenia, tym więcej obrażeń zada jednym atakiem. Do takich należy smocze nurkowanie, powodujące trzęsienie ziemi, spadająca lawa z nieba czy też miażdżący cios, który zabrać może nawet połowę paska życia nieprzyjaciela.
Walka ponownie potoczy się w turach, co oddaje klimat starego "King's Bounty". Tak jak w "Legendzie", poruszając się po heksach możemy korzystać z zebranych lub wcześniej zakupionych zaklęć albo poprosić o pomoc naszego zwierzęcego przyjaciela. Jeżeli z losowych przyczyn nie będziemy mogli sami poprowadzić naszej armii, to bez mniejszego problemu komputer zajmie się wojskiem, a my jako obserwatorzy dopingujemy drużynę. Możemy również wybrać opcję "ucieczki", lecz konsekwencja tego to natychmiastowe znalezienie się na początkowej wyspie oraz utrata dotychczasowej armii. Jednak pocieszeniem może być to, że nie stracimy zdobytych umiejętności. Szkoda też, iż autorzy nie pomyśleli o trybie wieloosobowym, ponieważ część z nas chciałaby zmierzyć się z prawdziwymi graczami, a nie komputerowymi botami.
King's Bounty Wojownicza Księżniczka
Teana podzielona jest na czternaście kontynentów, bardziej malowniczych i rozbudowanych niż w Legendzie. Każdy z obszarów kryje w sobie wiele tajemniczych lokacji, takich jak kopalnie czy też tunele. Jednak sporym mankamentem jest rozmieszczenie w nich nieprzyjaciół. Nie zostało ono do końca przemyślane, ponieważ przypływając naszą łodzią do portu i chcąc zakupić nowe jednostki czy też zaklęcia, jesteśmy narażeni na atak najsilniejszych przeciwników stojących tuż przy przystani. Wychodzi na to, że przybywając na ląd musimy mieć w zanadrzu kilku żołnierzy oraz magiczne runy, bo inaczej możemy ponieść klęskę.
Od rozpoczęcia tytułu, aż po finałowe walki z pięcioma nowymi bossami nie ujrzymy kolosalnej różnicy między pierwowzorem, jakim była Legenda, a przygodami księżniczki. Dostaliśmy lepszy, bardziej wciągający scenariusz i nową bohaterkę, natomiast ze starej załogi zostali przeciwnicy oraz bajkowa oprawa graficzna. Możemy czuć się trochę zawiedzeni, ponieważ większość z nas chciała zobaczyć przygody Amelii w nowszym pancerzu. Nowością jest wprowadzenie obrazu stereoskopowego. Do zestawu z grą dołączone są kolorowe okulary, które zakładamy po przestawieniu w opcjach rozgrywki na 3D. Po ich założeniu nie mogłem oderwać się od "Wojowniczej Księżniczki" przez kilka godzin. Nie liczyły się załzawione i czerwone oczy, ważne było, iż mogłem poruszać się na koniu po moim biurku, a wszystkie szczegóły np. falujące drzewa wyglądały bardzo realistycznie. Efekt jest zdumiewający, szczególnie, jeżeli jesteście posiadaczami porządnej karty graficznej oraz monitora w FULL HD. Warto również wspomnieć, że wymagania sprzętowe jak na dzisiejszą technologię nie są wygórowane, także kontynuację odpalimy na nieco słabszych komputerach. Jednakże nie obyło się bez błędów technicznych. Często gra robiąc nam małe psikusy, wyrzucała nas do pulpitu, a otwarta aplikacja nagle znikała, lecz na szczęście ponownie włączając King's Bounty ujrzeliśmy stan, na którym zatrzymała się rozgrywka.
King's Bounty Wojownicza Księżniczka
Polskie wydanie zostało przygotowane przez Cenegę Poland. W porównaniu do Legendy, te jest bardzo ubogie w dodatki. W pudełko znajdziemy zaledwie grubą instrukcję, grę i dołączone papierowe okulary do obrazu stereoskopowego. Szkoda, ponieważ za tą samą cenę do pierwowzoru dodano poradnik, artbook oraz soundtrack.
Jeżeli jesteś fanem poprzedniczki, to bez wątpienia kontynuacja remake'u jak najszybciej musi znaleźć się w Twoim napędzie. To tytuł, na który czekaliśmy bardzo długo, a szczególnie my, Polacy (premiera w naszym kraju odbyła się pół roku po światowej) i nie zaprzeczę - Katauri Interactive stworzyło projekt dłuższy od Legendy, a zarazem bardziej wciągający i rozbudowany. Dlatego też z czystym sumieniem mogę polecić Wojowniczą Księżniczkę, mając nadzieję na kontynuacje przygód bohaterów z krainy Endorii.