Bezpowrotnie minęły już czasy, gdy na klęczkach modliliśmy się, by modem łaskawie przyspieszył, a Internet Explorer otworzył wreszcie bramy Internetu. Teraz, przy superszybkich łączach i niesamowitej technologii każdy chce mieć podane najświeższe informacje na tacy, a prowadzenie serwisu on-line to coraz bardziej "serious business".
Identyczna sytuacja panuje w growym, prasowym półświatku, tyle, że… zupełnie w drugą stronę. Chyba już nigdy nie powrócą czasy, gdy redaktorzy CD-Acion będą otwierać kolejne butelki szampana po przekroczeniu progu 200 tys. sprzedanych egzemplarzy, Komputer Świat Gry nie rozejdzie się jak ciepłe bułeczki w ciągu trzech dni, a Play… ach szkoda gadać, tym bardziej, że tylko te trzy tytuły na serio pozostały w stawce. Niezbyt kolorowo dzieje się także w segmencie konsol - Engarde jak cicho wystartowało, tak też bezszelestnie upadło na pysk, nie stając na poważnie do walki, a PSX Extreme i NEO Plus ciągle jadą na tym samym, niskim pułapie. A kosa o niezbyt zabawnym tytule "Witam na progu rentowności!" siecze równo i nie wybiera przypadkowo.
Engarde
Nie da się także nie porównać liczby tytułów ukazujących się kilka lat temu i w obecnej chwili. Top Secret Service, Virus, Action Plus, Click, IQ - wszystkie te tytuły zalegają na półkach najstarszych graczy pamiętających jeszcze te złote czasy. Ostatnie lata przynoszą także wystarczająco dużo dowodów, że reanimacja trupów nie kończy się dobrze - Top Secret wyskoczył nam na cztery numery i spektakularnie zniknął, o Engarde już wspominałem, a Gamestar po macoszemu wypełzł na kioskowe witryny, zaoferował niezbyt opłacalny współczynnik zawartości pisma i krążka do ceny i tyle go widzieli.
Komputer Świat Gry
Nie dziwne więc, że wydawcy prasy traktującej o grach masowo dezerterują do Internetu. Popatrzmy na pisma z portfolio Axel Springer Polska - mowa tu oczywiście o "Komputer Świat GRY" i "Play". Kilka miesięcy światło dzienne ujrzał projekt redaktorów obydwu pism - Gamezilla.pl - na czele którego stanął Wiktor ‘sweter' Cegła. Autorski serwis redaktorów tychże periodyków skupia się przede wszystkim na aktualnościach i tworzeniu wideorecenzji - próżno szukać tu dokładnych testów, które znamy chociażby z KŚG (od tych metryczek i tabelek może zakręcić się w głowie!).
CD-ACTION
Gamezilla to także spory zbiór zwiastunów i gameplayów, ale i nie tylko - często trafiamy na ekskluzywne wywiady i relacje z ważnych imprez. Zważywszy na to, że nakłady obu pism sprzedaję się średnio (około 50% całości), nie sposób oprzeć się wrażeniu, że ten portal może w przyszłości stać się niezłą odskocznią w razie problemów czasopism ze stajni Axel Springer.
Również czasopisma z oferty Bauera nie próżnują i próbują zaznaczyć swoją obecność w sieci. Nieobecny od kilku miesięcy na rynku Click może się pochwalić przejrzystą i ciągle aktualizowaną stroną, która ma wynagrodzić oczekiwanie na spodziewaną reaktywację tej zasłużonej marki. Serwis skupia spore grono wielbicieli czasopisma, ale i tych, którzy próbują zaistnieć w Internecie, pisząc recenzje i zapowiedzi gier - najlepsze umieszczane są w dziale "Czytelnia", więc to całkiem niezła promocja dla młodych i raczkujących w tym temacie internautów. CD-Action z kolei może się pochwalić nie tylko ogromną bazą czynnych użytkowników (ok. 10.000, ruch na "Forum Actionum" jest naprawdę ogromny), ale i ekskluzywnymi materiałami pojawiającymi się szybciej niż w czasopiśmie i udostępnianymi na zasadzie wyłączności tylko na tej stronie. Ku niezadowoleniu czytelników, ostatnio na stronie pojawiła się… recenzja Call of Duty: Modern Warfare 2, mimo iż redaktorzy zarzekali się, że nigdy nie opublikują na oficjalnej stronie żadnego tekstu. Jak widać, pokusa bywa silna…
Click!
Kto następny? Już za niedługo PSX Extreme uruchamia swój oficjalny portal i ponoć ma to być coś bardzo dużego i przełomowego jeśli chodzi o konsole w Internecie, więc czekamy niecierpliwie. A dalej? Dalej długo, długo nic, bo "kryzys ekonomiczny" dla kilku pism okazał się zbyt mocnym bossem, a kiedy wydawcy tychże periodyków ponownie rzucą rękawice wymaganiom serwowanym przez dzisiejszy rynek - nikt nie wie. Jedno jest pewne: redaktorzy z ulubionych pism daleko nie uciekną, a zważywszy na to, że migracja do Internetu to także znakomita szansa do kolejnego zarobku, trudno oczekiwać, by ten trend nagle zaczął postępować w odwrotną stronę.
