![Stranglehold [reedycja]](skriny/screen142.jpg)
W drodze do domu nurtowała mnie okrutnie kwestia tak znaczącego spadku ceny "Strangleholda" w stosunkowo krótkim czasie od premiery. Wyjaśnienie tej sprawy figuruje na tylnej ściance pudełka w tabelce zawierającej wymagania sprzętowe. Tak na "dzień dobry" do w miarę komfortowego grania wymagany jest procek "dwujajowy", wsparty grafiką minimum na poziomie GeForce 7800 512 MB i 2 GB RAM, a pozostałe parametry też nie są od parady. Być może w jakimś naftowym szejkanacie komputery o takich charakterystykach są równie powszechne jak palmy, lecz w naznaczonej ewentualnymi cudami RP mamy stanowczą przewagę polityków z palmą pod sklepieniem czaszki nad sprzętem godziwej jakości w rękach autochtonów ziem słowiańskich. Dysponując sprzętem spełniającym z małą "górką" wspomniane parametry wziąłem się za "prucie" gry.
Szybszy od lecącego ptaka - Tequila Yuen!
Sam mistrz kina akcji, jakim jest bez wątpienia John Woo, twórca kultowego już dzisiaj filmu "Dzieci Triady", że o innych pozycjach z jego dorobku nie wspomnę, firmuje kontynuację losów inspektora policji Tequili Yuena, opowiedzianą we wspomnianym filmie. Wspomnieć wypada, że jakkolwiek nieznajomość filmu w żaden sposób nie utrudni rozgrywki, to wcześniejsze poznanie losów naszego bohatera pozwoli doskonale wejść w jego skórę. Sama też postać wizualnie została stworzona na podobieństwo odtwórcy roli twardego "gliny" - Chow Yun Fata.
"Stranglehold" fabułą sięga w przestępcze podziemie podzielone pomiędzy konkurujące ze sobą chińskie Triady - organizacje o mafijnej strukturze i rządzące się swoimi twardymi prawami. Najbardziej wpływowe "rodziny" muszą bronić stanu posiadania i swoich interesów przed "młodymi wilkami" w tym interesie. W tym wypadku interesy Triady Smoczego Szpona, dobrze zakamuflowane legalną działalnością Szefa - pana Wonga, zostają poważnie zagrożone. Na tyle poważnie, że sam zainteresowany, powszechnie znany i wiodący żywot szacownego notabla Hongkongu, zmuszony jest szukać wsparcia bezkompromisowego byłego policjanta. Sytuacja nabiera tempa po porwaniu córki i wnuczki pana Wonga. Nie zamierzam opisywać wątku fabularnego z przyczyn oczywistych, dość powiedzieć, że od tego momentu tempo akcji zostanie znacząco zwielokrotnione a zakamarki dzielnic Hongkongu i Chicago rozgrzewać będą hukiem strzałów i wybuchów.
Czas jest pojęciem względnym…
Tempo akcji jest wizytówką Johna Woo, spotęgowane piękną pracą kamer, które ukazują kunsztownie wyreżyserowane ujęcia. Efekty specjalne, w tym "balet śmierci" w spowolnieniu niczym znany efekt "bullet time" czy też walka w zatrzymaniu, gdzie czas wbrew logice staje niemal w miejscu, to kwintesencja filmowego mistrzostwa reżysera. Niepowtarzalny klimat przywodzi mi na myśl zasłyszane gdzieś stwierdzenie, że u Johna Woo cisza w trakcie trwania opowiadanej przez niego historii następuje tylko w jednym wypadku - w czasie zmiany magazynków w broni należącej do dyskutantów.
Panie ober! Lornetę i meduzę proszę!
Jest naprawdę ostro, a niemal realistyczna grafika w połączeniu z doskonałą fizyką tworzy mieszankę wybuchową i nie dziwi fakt, że gra przeznaczona jest dla odbiorców w przedziale wiekowym 18+. Siedem rozdziałów gry wypełnionych jest po brzegi bezkompromisową eksterminacją przeciwników i to przy wykorzystaniu różnorodnego instrumentarium - a to zaiste jest bogate. Sam Tequila w czasie walki użytkuje posiadane zdolności stosując w walce różne przedmioty i ruchome wózki, zjazdy lub bieg po balustradach zależnie od potrzeb, uniki, korzysta z osłony ścian i filarów, zjazdy na linach czy też odbicia od ścian. Do tych możliwości należy dodać cztery triki należące do działań ponad standardowych - błyskawiczne uzdrowienie, precyzyjny strzał, grad pocisków i atak obrotowy w trakcie wykonywania, którego śmierć kosić będzie protagonistów szerokim ostrzem swojej kosy! W czasie tego wyścigu, w którym premią jest ocalenie życia, zbierać będziemy ukryte w różnych zakamarkach papierowe żurawie origami, które będą premiować wzrostem dostępnych możliwości. Piekło w takich przypadkach jawi się niczym przedszkolne podwórko… Cóż można więcej powiedzieć?
Fajny kolo z niego był…
Podręczna "skrzynka narzędziowa" naszego skośnookiego herosa też jest nieźle wyposażona. Podstawową bronią jest pistolet Enforcer, który w trakcie walki możemy wymienić na zdobycznego Matadora kalibru 44. Dla zwolenników bardziej wyrazistych "argumentów" przeznaczono karabin szturmowy M5, pistolet maszynowy Loco i strzelbę Ursa. Zwolennicy totalnej rozwałki pokochają od pierwszego wejrzenia ciężki karabin maszynowy JWS-50 i poręczną niezmiernie wyrzutnię rakiet średniego zasięgu Thor. Całości dopełniają radośnie grzechoczące w kieszeniach granaty - charakterystyczne "jajeczka" znane, jako granat obronny F-1.
Balet śmierci - znak firmowy Tequili
Oprawa graficzna i ścieżka dźwiękowa zostały stworzone na wysokim poziomie. Posiadacze odpowiednio mocnego sprzętu zobaczą na ekranie efekty, które muszą budzić szacunek. Wspomniałem wcześniej o doskonałej fizyce przedmiotów i animacji ruchu postaci. Cokolwiek bym tu nie napisał i tak nie jest w stanie oddać rzeczywistej jakości tych elementów. Walka w zatrzymaniu i widok rozcinającego masy powietrza wystrzelonego pocisku mówią same za siebie. A to tylko jeden z efektów, których bez liku obejrzymy w trakcie rozgrywki. Wszelkie opowieści malkontentów o zacinaniu się gry, pluskwach i błędach w grafice, tudzież niemożność grania w nią z powodów związanych z uruchomieniem między bajki wkładam ze złośliwym uśmiechem. Dlaczego? Z prostego powodu. Do gry w "Strangleholda" jest po prostu potrzebny mocny sprzęt i tyle. Katowanie komputera tą grą z grafiką na poziomie GF 7300 z procesorem poniżej 2 GHz oraz "oszczędnościowym" RAM-em na poziomie 1 GB i wzmocnienie wiarą, że mimo to "odpali" jest aktem niesłychanego optymizmu, połączonego ze świadomym sadomasochizmem. Podobnie jest z dźwiękiem. Zintegrowana karta dźwiękowa nie wyciśnie z siebie więcej niż może, dopiero porządna "dźwiękówka" gwarantuje jakość doznań na poziomie buzującej w trakcie rozgrywki adrenaliny.
Krok 1 - dokładnie wybrać cel…
Generalnie nie jestem fanem gier akcji polegających na masowym wycinaniu następujących zastępów wrogów i rozrywkę taką traktuję, jako cokolwiek odmóżdżającą. Inaczej sprawa ma się ze "Strangleholdem". Tu otrzymujemy pełnokrwistą grę akcji okraszoną niezłą fabułą, skompilowaną w całość przez Mistrza gatunku kina akcji Johna Woo, której realizm budzi szacunek. Wśród nielicznych wad omawianej gry wymieniłbym głównie długość rozgrywki, która w różnym tempie gry kształtuje się na poziomie 6 - 10 godzin. To naprawdę niewiele w zamian za pierwotną cenę zredukowaną na szczęście znacząco, za co chwała Wydawcy.
Słowa mojego Uznania dla zespołu CD Projekt za wydanie gry w serii "Topseller" i to w sposób niezwykle staranny z mini instrukcją, zawierającą niezbędne informacje dla gracza przystępującego po raz pierwszy do rozgrywki. Także polska lokalizacja nie budzi zastrzeżeń, a wręcz zasługuje na pochwały. Kawał solidnej i rzetelnej pracy wykonał znany ze S.T.A.L.K.E.R.A. Mirosław Utta, który swym mocnym głosem tworzy klimat iście filmowego widowiska.
Krok 2 - leci ołowiana niespodzianka!
Czas na konkluzję. Nie spodziewałem się kupując za stosunkowo niewielkie pieniądze "Strangleholda" autorstwa Midway Games, iż wchodzę w posiadanie gry, która zapewniła mi, co prawda, zaledwie kilkugodzinną rozrywkę, lecz jej poziom i tempo skutecznie rekompensują tę niedogodność. Dla miłośników ostrej zabawy "Stranglehold" jawi mi się, jako pozycja obowiązkowa i szczerze tę grę polecam.
Pozdrawiam serdecznie!