Trackmania: Nations

Uruchamiając produkt, pojawia się logo producenta oraz fantastyczne intro. Polecam zobaczyć, bo dodaje chęci do zabawy i powoduje, że od razu rozumiemy, o co chodzi w tych klockach. Później odpala się menu, w którym to mamy do wyboru tryb dla pojedynczego bądź wielu graczy, opcje i wyjście. Skromnie, ale wystarczająco. Zajmijmy się rozgrywką dla kogoś, kto nie ma w chwili obecnej dostępu do Internetu, czyli zabawą dla jednej osoby. Klikając owy odnośnik, przechodzimy do wyboru ligi, z którą chcemy się zmierzyć, a następnie trasy. Dostępne są 3 poziomy trudności - dla amatora, średnio-zaawansowanego i profesjonalisty. Dla każdego z nich stworzono odpowiednio dostosowane tory wyścigowe. Zacznijmy od poziomu nowicjusza, czyli kogoś, kto po raz pierwszy ma "zaszczyt" pojeździć w Trackmanii. Klikamy na pierwszą trasę z dostępnych 30 (poszczególne poziomy - kolejne 30 torów - łącznie 90 + poziom dla ekspertów, gdzie odnajdziemy 10 tras, razem 100) i po kilku chwilach pojawia nam się przed oczami prosty odcinek, którego przebycie nie powinno sprawić większych problemów absolutnie nikomu. W późniejszych ligach jest już zdecydowanie ciężej. Tory robią się długie, kręte i skoczne, przez co możemy wylecieć z trasy i utracić czas dobrego przejazdu. Warto pamiętać, że podczas manewrowania między kolejnymi pachołkami i zakrętami, jeden drobny błąd i już tracimy szansę na dokończenie wyścigu z przyzwoitym wynikiem. A każdy restart wiąże się z ponownym startem od samego początku.

Trackmania: Nations

Przy kreowaniu profilu gracza mamy do wyboru tylko jeden pojazd, którego możemy pokolorować w barwy wybranego narodu. Niestety brakuje polski, co jak dla mnie jest niedopuszczalne, ale musimy się do tego przyzwyczaić. Nadajemy "ksywkę" nowo utworzonemu zawodnikowi i przechodzimy dalej. Uruchamiamy tryb dla wielu graczy i oddajemy się tabelkom prezentującym nam zaawansowane dane zawodników, ich ilość na trasie, samą nazwę toru oraz ping. Pokrótce opiszę, o co chodzi. Twórcy stwierdzili, że warto dodać statystyki przedstawiające nam, jak dobry jest poszczególny gracz. Dzięki temu wiadomo, z kim mamy do czynienia i na jak głęboką wodę się rzucamy. Każdy jednak popełnia błędy, a gdy ktoś z lepszych kierowców od nas zaliczy wpadkę, niezwłocznie ją wykorzystajmy i poprawimy własny czas, przy okazji wskakując na pierwsze miejsce. Udział w wyścigu może brać naraz aż 48 osób. Zabawa jest wtedy emocjonująca i dostarcza wielu wrażeń. Za poszczególne pozycje na mecie mamy punkty, które dodają się do ogólnej statystyki naszego uzdolnionego kierowcy. W ten sposób widzimy, na którym miejscu jesteśmy zapisani na światowych listach. Gdy wskoczymy na podium, dostajemy medal. Wiele warty kawał pikseli. Mając w posiadaniu takie cacko, pozostali widzą, że mają do czynienia z zawodowcem i muszą liczyć się z ewentualną przegraną.

Trackmania: Nations

Jak prezentuje się model jazdy? Nie są to prawdziwe samochodziki, dlatego nie mam go do czego porównać, ale sam w sobie jest niezwykle przyjemny i łatwy do opanowania. Auta prują po 600 km/h, wtedy ciężko się nimi kieruje. Dopracowano zachowanie samochodu na poszczególnych typach nawierzchni. Najlepiej oczywiście jeździ się po asfalcie, nieco gorzej już z jakimiś posadzkami. Nic nie przebije jednak trawy, po której ślizgamy się i zostawiamy ślady. Spotkamy czasem trasy, w których większa część będzie polegała na umiejętnym kontrolowaniu samochodu podczas poruszania się po tych zielonych źdźbłach. Dodatkowo wliczając w to przyspieszenia. Ciężka robota, ale satysfakcja z uzyskania dobrego czasu na takim odcinku jest ogromna. Natkniemy się na najdziwniejsze z możliwych pomysłów na stworzenie obiektu. Pojeździmy w pozycji pionowej, czekają nas salta, beczki, piruety, a nawet wpadanie do dziurek, z których po chwili szybko wypadamy. Kombinacji jest nieskończona ilość, a to, jak skomplikowana będzie dana trasa, zależy wyłącznie od jej autora. Zabawa przednia, lecz czasem, nie mogąc przejechać już za dziesiątym razem jednego, felernego odcinka, przychodzą nam do głowy określenia, których w recenzji niestety nie napiszę. Bardzo strzępiłem sobie język, śląc w stronę twórcy obelżywe treści. No, bo do czego to podobne, by po beczce zrobić przyspieszenie i wjazd na pionową ścianę?! Wypadasz od razu… Trudno, próbuję dalej. Może się uda.