Turok

qjin:

Jakie było moje pierwsze wrażenie po zagraniu w Turoka? Porażka na całej linii. Już na samym wstępie częstowani jesteśmy bardzo słabym poziomem, niewiele lepszą polską lokalizacją, niewygodnym sterowaniem, a także niezbyt estetyczną grafiką. Nie mówiąc już o tym, że zmuszeni jesteśmy startować od domyślnych ustawień, gdyż dopiero potem będziemy mieli pełny dostęp do głównego menu gry. Ale nie ma co robić sobie nadziei, oprawa wizualna jest co najwyżej średnia - jest jednym z najbrzydszych tytułów na silniku Unreal Engine 3.0., jeśli nie najbrzydszym. A na dodatek optymalizacja jest daleka od doskonałości, gra potrafi "zrywać" w najmniej spodziewanym momencie na przyzwoitym sprzęcie. Ponadto levele są liniowe i baardzo małe, że w grze nie sposób się zgubić.

Szata graficzna - jak to mówią - nie jest najważniejsza, ale jeśli chodzi o muzykę wcale nie jest lepiej (z resztą dźwięków nie inaczej, zwłaszcza głosy postaci, które brzmią czasem naprawdę zabawnie). No, dobra, ale jak z gameplayem? Nowy Turok na początku poraża jakością (in minus, rzecz jasna), ale im dalej w dżunglę, tym... robi się ciekawiej. Zdobywamy pierwszy nóż, pierwsze spluwy i zaczynamy polowanie na ludzi... i dinozaury, które fanom serii są znane. Już praktycznie od razu, gdy przejmujemy kontrolę nad bohaterem, człowiek męczy się ze sterowaniem. Niby wszystko tak samo, ale inaczej. Gra się tragicznie, poruszanie się postaci jest toporne i odnosi się wrażenie, że twórcy niepotrzebnie przekombinowali - to trzeba po prostu poczuć na własnej skórze. Pierwsze strzelaniny nie dają radochy, ot kolejna, zwykła bezsensowna rzeź (choć z mniejszą ilością oponentów, tak się przynajmniej wydaje), także z prehistorycznymi stworzeniami w tle. Największą frajdę daje zabijanie wrogów za pomocą noża, ukazuje się wtedy na ekranie monitora krótka, acz treściwa scena, pokazująca jak nasz hero pozbywa się kolejnego ścierwa. Wszystko super, tylko po jakimś czasie się to zwyczajnie nudzi... bo ileż można? A wymiana ognia już tak nie kręci jak pozbywanie się zastępów przeciwników dobrze naostrzonym ostrzem.

I w sumie to tyle. Turok jest mocno przeciętnym produktem. Mam wrażenie, że autorzy chyba sami nie wiedzieli co robią, bo albo byli nieświadomi swoich poczynań, albo próbowali trochę pozmieniać (czyt. zepsuć) pewne elementy ze skutkiem, którego chyba nie przewidywali. Gry nie polecam ani też nie odradzam. Od biedy zagrać można, ale nie oczekujcie cudów-niewidów. Jeśli kogoś rajcują głupie strzelanki (choć fabuła ujdzie w tłoku) to Turok raczej się spodoba, a gracze, którzy oczekują ambitniejszego tytułu, niech sobie odpuszczą. Są lepsze gry. I dużo bardziej warte wydania pieniędzy.

PS Zastawia mnie jeszcze jedna rzecz, co w grze tyle zajmuje? Nie dość, że jest na dwóch płytach DVD, z tego na jednej dwuwarstwowej, to jeszcze instalka zżera kilkanaście GB miejsca na dysku twardym... Turok to prawie że drugi Stranglehold.

Ostach:

Udał się powrót Józka Turoka, pogromcy dinozaurów? Cóż, nie można tu mówić o sukcesie na wielką skalę, o hicie, z którym na rynek weszła kolekcja zabawek, kolorowe czapeczki czy inne promocyjne gadżety, ale pograć bez bólu zdecydowanie można. Ot, jeden z wielu shooterów tyle tylko, że z krwiożerczymi gadami w tle i z łukiem oraz nożem jako bronią główną. Mieszanka, w połączeniu z historią odbywającą się w dość odległej przyszłości, laserkami-blasterkami i statkami kosmicznymi może brzmieć dość nieapetycznie, ale w praniu sprawdza się znakomicie. Grafika... Taka zwykła, nic nadzwyczajnego, satysfakcjonujący i wymagający gameplay, sugestywne ryki dinozaurów dobiegające gdzieś zza rogu, a wszystko to dopięte zgrabną opowiastką o grupce ocalałych komandosów. Osiem z drobnym minusikiem. Spodziewałem się tylko trochę więcej po otwartości plansz i wykorzystania żyjących własnym życiem gadów do uporania się z wrogimi najemnikami, ale tam... Można zagryźć zęby i obejść się smakiem.