Kane & Lynch: Dead Men [polonizacja]

Kane & Lynch. Niczym Uma Thurman i David Carradine. Para bezwzględnych zabójców, z których nie wiadomo, kto jest większym dewiantem. Śmierć to dla nich chleb powszedni. Pociągniecie za spust niczym otwarcie puszki z piwem. Gra, która na Zachodzie znalazła się w ogniu groteskowej krytyki (bo nie ważne, czy się pisze dobrze, czy źle, ważne by mówić i pozostawać w kręgu zainteresowania), mniej lub bardziej pozytywnych opinii, a początkowo głównie negatywnych, w końcu zawitała na nasz rynek, również spotykając się z mieszanymi odczuciami - od zachwytu po niesmak.

Kane & Lynch: Dead Men

Coś jednak w tej pozycji jest, co nie pozwala przejść obok obojętnie. W końcu w ciągu dwóch miesięcy sprzedała się w nakładzie ponad 1 miliona kopii. Nasz grajświatek jaki jest, każdy widzi, piractwo pleni się niczym Albańczycy w Kosowie, a łatka kilku nieudanych polonizacji potrafi zaciążyć na danym wydawcy (to ci co sp… Far Cry'a?). Kane & Lynch w naszym kraju wydane zostało sumptem Cenegi Poland, to jedna rzecz. Druga jest taka, że po raz kolejny (po BioShocku) odwalono kawał cholernie dobrej roboty!

Polonizacja ma charakter kinowy, a w samym pudełku znajdziemy dwie płytki dvd. Pierwsza zawiera oryginalną grę, druga łatkę zmieniającą napisy na te bardziej zrozumiałe dla rodzimego odbiorcy. Rozwiązanie proste, skuteczne i zwiększające miodność z gry. Jak się komuś nie podoba, może zostać przy oryginalnej wersji anglojęzycznej. Ktoś chce zakosztować wersji polskiej? Wystarczy wgrać sobie patcha. A nie bez kozery napisałem "zakosztować". Za polską wersję językową odpowiada bowiem po raz kolejny studio Albion Localisation, które wcześniej maczało swe łapki przy BioShocku i Oblivionie wraz z dodatkami. Zresztą, wystarczy nadmienić, że pracują w nim ludzie odpowiedzialni za spolszczenie Planescape Tormenta i obu części "Baldursów". Marka sama w sobie, niczym tłumaczenia Bartosza Wierzbięty.

Kane & Lynch: Dead Men

A jak się ma współpraca Albionu z Cenegą? Porównując kolejne produkcje: coraz lepiej. Jakość dialogów nie ustępuje w niczym tym z BioShocka czy wcześniejszych pozycji. Bo w branży translatorskiej nie wystarczy znać dobrze angielski - trzeba jeszcze biegle władać naszym językiem, a to akurat panom z AL wychodzi bez problemów.

Przejdźmy więc może do samego tłumaczenia. Zachowano oryginalne głosy aktorów, co jest sporą zaletą, trudno mi wyobrazić sobie tę grę z dubbingiem. A same teksty są… co tu dużo mówić, tak przesycone przekleństwami, że Wiedźmin z tym swoim jednym "ch…m" i dwoma "k…mi" może się schować w kąciku i zapłakać ze wstydu. Teksty lecą tak mocne, że głowa boli. A gdy zestawimy je z chorymi akcjami Lyncha i wyjątkowo czarnym humorem, to przepona sama skacze ze śmiechu. Tak, ta gra w najmniejszym stopniu nie zraziła mnie ani odrzuciła, jak co niektóre polskie filmy wciskające przekleństwa na siłę i bez powodu. Kane & Lynch pod względem fabularnym to mistrzostwo świata, choć do Maxa Payne'a czy Call of Duty 4 troszkę brakuje.

Kane & Lynch: Dead Men

Rzecz jasna taka ilość wulgaryzmów może się nie spodobać. Tak samo nie każdemu mogą podobać się filmy Tarantino czy dzieła Burtona. Ale nie oszukujmy się, gdyby twórcy wcisnęli nam złagodzone tłumaczenie (pokroju tego z Gears of Wars czy CoD 4), to głosy krytyki byłyby jeszcze większe! Ujmę rzecz więc po imieniu: odwalono kawał nieprzeciętnie dobrej językowo roboty, nasi protagoniści walą równo niczym banda kryminalistów, bo takimi są. Że niby powinni recytować Pana Tadeusza? No dajcież spokój. Brawa dla Cenegi za odwagę wpuszczenia tak "dorosłego" tłumaczenia na rynek. Bo to nie jest gra dla dzieci czy niedojrzałych emocjonalnie osób. No i może stąd też słynne reklamy (nie, to nie było specjalne zagranie, niemieccy wydawcy przerazili się nieco na widok maltretowanej kobiety).